بررسی رابطه بین سبک رهبری تحول آفرین و کارآفرینی کارکنان جهاد دانشگاهی واحد شهید بهشتی

هدف از انجام این پژوهش تعیین سطح رهبری تحول آفرین، تعیین وضع موجود مؤلفه¬های رهبری ، تعیین سطح کارآفرینی کارکنان و بررسی رابطه بین رهبری تحول آفرین و کارآفرینی کارکنان جهاد دانشگاهی واحد شهید بهشتی بوده است. در این پژوهش رهبری تحول آفرین به عنوان متغیر مستقل و کارآفرینی کارکنان به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شده است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اعم از کارمندان، کارشناسان، مدیران و اعضای عادی و هیات علمی جهاددانشگاهی واحد شهید بهشتی بود که در زمان انجام تحقیق تعداد آنها70 نفر بوده است. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه استاندارد سنجش رهبری (پرسشنامه باس و اولیو) و پرسشنامه استاندارد کارآفرینی (پرسشنامه اسکاربوروف و زیمرر) بوده است. روایی ابزار اندازه گیری با توجه به استاندارد بودن ابزار تایید و پایایی آن با توجه به آلفای کرونباخ محاسبه شده در حد مطلوبی ارزیابی شده است. با توجه به نرمال بودن دادهها (که از طریق آزمون گالموگروف – اسمیرنوف به دست آمد) و تجزیه و تحلیل دادهها(از طریق محاسبه ضریب همبستگی پیرسون) مشخص شد که بین رهبری تحول آفرین و شاخصهای آن(ترغیب ذهنی ،انگیزش الهام بخش ، ملاحظات فردی، ویژگی آرمانی و نفوذ ذهنی) و کارآفرینی کارکنان ، همبستگی مثبت و معنی داری برقرار است. در نهایت، نتایج حاصل از این پژوهش با نتایج پژوهش¬های پیشین مقایسه و به لحاظ نظری مورد تفسیر قرار گرفت و پیشنهاداتی نیز برای بهبود سطح رهبری تحول آفرین و در نتیجه بهبود سطح کارآفرینی کارکنان ارائه گردید. نتیجه کلی تحقیق نشان می¬دهد که بین رهبری تحول آفرین و کارآفرینی کارکنان جهاددانشگاهی واحد شهید بهشتی رابطه مثبت و معنی¬داری وجود دارد. واژه های کلیدی: رهبری تحول آفرین ،ترغیب ذهنی، انگیزش الهام بخش، ملاحظات فردی، ویژگی آرمانی، نفوذ آرمانی، کارآفرینی کارکنان، احساس شایستگی، احساس معنی داربودن، احساس اعتماد، احساس حق انتخاب